Als je goed om je heen kijkt, zie je dat alles gekleurd is

De afgelopen week sprak ik een goede vriend. We hadden elkaar lang niet gesproken maar toch beschouw ik hem als dusdanig. Hij heeft een ziekte aan zijn ogen waardoor hij geen kleuren kan zien. En toch ken ik veel mensen die de dingen veel zwart-witter zien dan hij. Het leven ging voor hem, net als voor zovelen, niet altijd over rozen. Zijn tulpenkwekerij ging failliet en het gezin zat behoorlijk aan de grond. Hij besloot zijn studie aan het conservatorium weer op te pakken en ging gitaarles geven. Geplaagd door faalangst is hij ooit gestopt met z'n studie om vervolgens in een heel andere sector te belanden. 

Het werd zo'n avond waarin de tijd leek stil te staan en de wijn rijkelijk vloeide. We pakten het gesprek op, waar we ruim twee jaar geleden een komma hadden gezet. Beiden zonder schuldgevoel naar elkaar toe. Als je elkaar echt de moeite waard vindt, weet je elkaar altijd weer te vinden, stelden we tevreden vast. Op die momenten geldt maar een ding, namelijk dat je blij bent elkaar weer te zien. Beiden zijn we in die jaren een stuk verder gekomen qua persoonlijke ontwikkeling. We voelden dat aan elkaar en we waren blij voor elkaar. Inmiddels is hij bezig aan zijn master en heb ik voorzichtig mijn eerste kleine stappen gezet richting het schrijverschap. Hij combineert het studentenleven met het vaderschap van 4 deels studerende kinderen. Zijn echtgenote steunt hem in zijn keuzes en hij bloeit mooier dan zijn tulpen in hun beste dagen. 

Van dit soort verhalen word ik ontzettend blij. Je zou eruit kunnen concluderen dat het nooit te laat is om andere, nieuwe wegen in te slaan. Of om de draad van contact of niet afgemaakte zaken weer op te pakken. Het gaat ook over het volgen van je passie. Het allermooist eraan vind ik echter het relationele aspect van gunnen en vertrouwen. Dingen liggen nooit vast. Ook niet in relaties. Als je echt van elkaar houdt, gun je elkaar het beste. Dan zoek je samen naar datgene dat jou en je partner laat bloeien. Ik denk dat liefde daarover gaat. Daarbij moet je out of the box denken. Iets dat veel mensen eng vinden. En kijk eens waar dat toe leidt. Talloze mensen die ongelukkig zijn in hun werk, er ziek van worden. Mensen die niet meer blij zijn met het leven dat ze leiden, zich vertwijfeld afvragend of dit alles is. Mensen die als versteend vastzitten in een huwelijk, dat ze nauwelijks nog op waarde kunnen schatten, omdat ze de waarde van hun relatie niet meer zien. Te vaak resulterend in onnodige scheidingen die zelden slechts bevrijdend werken, maar ook veel leed kennen. 

Praten met elkaar, echt luisteren naar elkaar, ondersteunen, gunnen en vertrouwen. Het zijn sleutelwoorden in een relatie. Luisteren naar jezelf, behoort tot de kern van het leven. Je zit nooit vast. Het roer kan altijd om. Als het maar goed doordacht en besproken is. Doe nooit iets onbesuisd maar durf los te laten en nieuwe wegen in te slaan. Het leven is prachtig en zelfs in het grauwste grijs, valt altijd wel kleur te ontdekken. Droom, durf, doe, om altijd weer terug te keren naar datgeen dat goed is. Naar thuis, naar goede vrienden, naar je vaste waarden. Jij bent dat waard. En zij eveneens.